Bloeiende bolpapavers in de straat

Afgelopen weekend zag ik onderweg naar yogales onverwachts deze bolpapavers (papaver somniferum) naast de voordeur van de buren staan. In volle bloei. Tegen een witte stenen achtergrond stonden ze fier op hun slanke stelen. Poef! Een kleurexplosie! Al had ik gewild, ik kon er onmogelijk omheen…

Bij terugkomst stond ik te trappelen om mijn camera te pakken. Ik had me tijdens de yogales al voorgesteld hoe prachtig de contrasterende kleuren, het felle roze en de zachte groentinten, tot hun recht zouden komen. En dat terwijl ik me tijdens de ademhalingsoefening helemaal op het ‘hier en nu’ moest richten. Ach, wegdromen bij een creatie van moeder natuur vind ik zen genoeg ;).

Welverdiende aandacht

Met camera op zak voeg ik me schaamteloos bij de andere groupies: de bezige bijen en vederlichte zweefwespjes. De buurman, die zijn struik staat te snoeien en ondertussen als een strandjutter de meest bijzondere vondsten uit het gesnoeide groen vist, zegt: “Zo, jij maakt er serieus werk van.” Het enige wat ik daar op kan zeggen is: “Deze papaver duldt niets minder.”

Bolpapavers op papier

De ronde zaadbol, ook wel maanbol genoemd, met haar vriendelijke vorm is natuurlijk een geweldig model om te tekenen. En wat dacht je van die trotse kuif, de stempelschijf? Hieronder een leuk proefje, met drie verschillende manieren van arceren: verticale streepjes, horizontale streepjes en stippen. Daarna heb ik geëxperimenteerd met de combinatie van een pentekening met aquarelverf. Als je de verf aanbrengt over de pentekening, geven de zwarte lijnen een grijze gloed af, ook al is de pen die ik gebruik watervast. Dus in de tekening hieronder heb ik eerst het aquarelpapier geverfd, en daarna de pentekening aangebracht. Na dit alles zal die bolpapaver toch niet langer verlegen zitten om aandacht, dacht ik zo!